Młodym ludziom, którzy przyjechali do Wrocławia, by tu zdobyć wyższe wykształcenie, trudno jest utożsamić się z wrocławskimi parafiami. Dlatego studenci formują się głównie w Duszpasterstwach Akademickich zlokalizowanych w różnych zakątkach miasta. Przyczyną tego jest to, że parafie kierują swoją ofertę głównie do rodzin, seniorów bądź młodzieży szkolno-gimnazjalnej, w związku z czym osobom młodym, absolwentom wyższych uczelni lub pracującym zawodowo trudno jest znaleźć tam coś dla siebie. Działając “w pojedynkę” mają małe szanse na to, by realnie zaangażować się w życie Kościoła i dalej się formować, np. angażując się w różne akcje ewangelizacyjne.
Zrodziło to w nich potrzebę stworzenia środowiska, w którym mogliby wspólnie podejmować różne inicjatywy ewangelizacyjne, formować się duchowo i spędzać czas z ludźmi o podobnym światopoglądzie. Tak powstała grupa ok. 20 osób, które za pośrednictwem Michała Zdunka zwróciły się do Księdza Rajmunda Pietkiewicza z pytaniem,czy nie podjąłby się prowadzenia takiej wspólnoty. Były to osoby wywodzące się ze środowisk wrocławskich Duszpasterstw Akademickich takich jak: “Antoni”, “Most”, “Wawrzyny”, uformowane w sposób charakterystyczny dla wspólnot Odnowy w Duchu Świętym oraz środowisk salezjańskich i franciszkańskich.
Ksiądz Rajmund przedstawił tę inicjatywę bp. Andrzejowi Siemieniewskiemu, który powiedział: „Jeśli znajdziesz czas, to idź do nich, a później się zobaczy…”. Pierwsze spotkanie grupy założycielskiej odbyło się 18 kwietnia 2009 roku w siedzibie Radia Rodzina i Centrum Duszpasterskiego Archidiecezji Wrocławskiej, czyli pod tzw. „Czwórką” na Ostrowie Tumskim.
Następnie odbyło się kilka spotkań organizacyjnych, podczas których wraz z Księdzem Rajmundem zastanawiano się nad kształtem przyszłej wspólnoty, a także nad jej formacją. Systematyczne spotkania Wspólnoty rozpoczęły się 7 października 2009 roku. Początkowo, korzystając z gościnności D.A. “Most” i Księdza Pawła Kajla Wspólnota spotykała się w jednej z sal duszpasterstwa, gdzie odprawiana była Eucharystia, po której odbywały się spotkania formacyjne.
Od samego początku formacja Wspólnoty opierała się na studium biblijnym. Przez dłuższy okres czasu rozważano List św. Jakuba. Początkowo na spotkania przychodziło ok. 20 osób. Jednak z miesiąca na miesiąc Wspólnota rozrastała się o nowych członków. Jak w każdej wspólnocie, również i tu musiała się znaleźć osoba, która koordynowałaby różnorodne sprawy organizacyjne, tj. Lider.
Pierwszymi Liderami wspólnoty byli: Romek Szalast i Monika Łukaszyk. Przez kolejne dwa lata funkcję tę pełniła Magdalena Matras. Wspólnota działała wtedy prężnie już od czterech lat. W 2011 r., a więc w drugim roku jej działalności, we Wspólnocie podjęte zostały gruntowne zmiany mające na celu określeniu jej misji. W wyniku kilku spotkań osób zaangażowanych w działalność Wspólnoty dokonano jej ustrukturyzowania. Zdefiniowano też główne jej filary, którymi miały się stać: Eucharystia, Modlitwa oraz Pismo Święte i kierownictwo duchowe.
Przez cały okres funkcjonowania Wspólnoty przez jej szeregi przewinęło się wiele osób. Dla części z nich był to przystanek na drodze do dalszego rozwoju, dla innych miejsce, w którym mogli odkryć swoje powołanie lub pogłębić swoją formację.
Wspólnota stanowi nie tylko miejsce duchowego rozwoju opartego o cztery wspomniane powyżej filary. To również przestrzeń, gdzie każdy, rozwijając swoje talenty, może służyć innym poprzez podejmowanie aktywności związanych z formowaniem innych w wierze czy też koordynowanie akcji ewangelizacyjnych. Ponadto Wspólnota daje możliwość zaangażowania się działalność podejmowaną przez różne diakonie, w tym: organizacyjną, medialną, kreatywną, modlitwy wstawienniczej i w szpitalu na Hirszfelda, ewangelizacyjną czy też muzyczną. Nie będzie zatem nadużyciem stwierdzenie, że Wspólnota rozwija się wraz z jej członkami, a jej członkowie wraz z nią.